Wat vooraf ging
X heeft een problematische schuldenlast. Namens X zijn op 10 september 2021 de schuldeisers aangeschreven, waarbij uitgebreid op de situatie van betrokkene is ingegaan. In deze brief is ook een voorstel gedaan, dat erop neer komt dat de schuldeisers worden verzocht hun vordering kwijt te schelden.
In reactie op deze brief heeft VGZ laten weten niet in te stemmen met de verzochte kwijtschelding. Vervolgens heeft VGZ beslag laten leggen op de zorgtoeslag die maandelijks door de Belastingdienst aan X wordt uitgekeerd.
Namens X is hierop (op 19 oktober 2021) een verzoekschrift ingediend waarin verzocht wordt om het gelegde beslag op te schorten totdat is beslist op het WSNP-verzoek. Dat laatste verzoek is tegelijkertijd bij de rechtbank ingediend.
De beoordeling
De beschermingsbewindvoerder heeft ter zitting een budgetplan overgelegd. Hieruit blijkt dat voorafgaand aan het beslag sprake was van een positief budgetplan. Na aftrek van alle vaste lasten bleef een bedrag van € 46,92 over. De financiële situatie was zodanig stabiel dat vaste lasten kunnen worden voldaan, zonder dat er nog nieuwe schulden ontstaan. Door het beslag , dat is gelegd ná aanvang van het minnelijk traject, wordt het budgetplan van verzoeker negatief. Concreet betekent dit dat verzoeker iedere maand € 60,08 tekort komt om zijn vaste lasten te kunnen voldoen. Dit houdt in dat er op zeer korte termijn nieuwe schulden zullen ontstaan. De bestaande stabiliteit, die ook nodig is voor toelating tot de Wsnp, wordt daarmee doorbroken.
De rechtbank is van oordeel dat tegen de hiervoor geschetste achtergrond, waarbij de financiële situatie van verzoeker reeds stabiel was en inmiddels een minnelijk traject was gestart, het belang van verzoeker zwaarder dient te wegen dan het belang van VGZ Zorgverzekeraar bij het gelegde beslag. Dit geldt te meer nu dat beslag pas is gelegd nádat het minnelijk traject was opgestart. Het verzoek zal dan ook worden toegewezen.
De proceskosten
VGZ heeft beslag doen leggen op de aan verzoeker toekomende toeslagen op het moment dat zij wist dat met het minnelijk traject (dat verplicht moet worden doorlopen in aanloop naar de WSNP) was begonnen. Hierdoor wordt zowel het minnelijk traject als een beroep op de WSNP gefrustreerd, omdat de stabiele financiële situatie wordt doorbroken. De rechtbank is van oordeel dat het geen pas geeft om in zo’n laat stadium nog beslag te leggen, ook al is daartoe op grond van de wet wel de mogelijkheid. Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat een veroordeling in de proceskosten moet worden uitgesproken. Uit artikel 285 Fw vloeit voort dat het minnelijk traject moet worden begeleid door specifiek daarin aangewezen personen, zoals in dit geval mr Loeff. Gelet op deze bepaling zal de rechtbank voor het bepalen van de proceskosten aansluiten bij de artikelen uit het Wetboek van Rechtsvordering waarin rechtsbijstand verplicht is. Gezien de aard van deze procedure zal de rechtbank aansluiten bij het tarief voor een eenvoudig kort geding. De kosten aan zijde van verzoeker worden tot op heden begroot op € 656,00.
De rechtbank ziet geen rechtsgrond om, zoals ter zitting door mr Loeff verzocht, te bepalen dat de proceskosten rechtstreeks op zijn kantoorrekening worden overgemaakt.
De beslissing
De rechtbank:
- bepaalt dat de invorderingsmaatregel van het door verweerster gelegde beslag op de toeslagen van verzoeker per heden wordt opgeschort;
- bepaalt dat de genoemde voorziening geldt totdat de uitspraak op het verzoek tot toelating tot de wettelijke schuldsaneringsregeling in kracht van gewijsde is gegaan of dit verzoek is ingetrokken;
- bepaalt dat de voorziening in ieder geval vervalt na verloop van zes maanden;
- veroordeelt verweerster in de kosten van deze procedure, tot op heden begroot op € 656,00.
Een 'nulaanbod'
Bijzonder in deze procedure is dat in het minnelijk traject een voorstel tot kwijtschelding van de schulden is gedaan. Kennelijk was het ‘vrij te laten bedrag’ hoger dan het inkomen, waardoor er geen aflossingsruimte aanwezig was. Meestal wordt in deze situatie toch een voorstel aan de schuldeisers gedaan gebaseerd op de beslagvrije voet. Dit betekent een voorstel gebaseerd op minimaal 5% van het netto inkomen incl. vakantietoeslag. Maar dit hoeft dus niet. De kans dat een verzoek om kwijtschelding in het minnelijk traject wordt gehonoreerd zal overigens niet groot zijn. Een wsnp-traject is dan aangewezen. Wanneer gedurende de wsnp geen aflossingscapaciteit is te verwachten en betrokkene is ontheven van de sollicitatieplicht, kan om verkorting van de wsnp-periode worden gevraagd. De minimale duur van de wsnp is één jaar.
Onbekend maakt onbemind
In deze procedure werd, na het verzoek om kwijtschelding van de schulden, onmiddellijk beslag gelegd. Een voorlopige voorziening wsnp biedt uitkomst. In de praktijk wordt dit nog weinig benut. Het is niet ingewikkeld en je hoeft het niet zelf te doen. Wsnp-bewindvoerders kunnen net als advocaten, hiervoor door de overheid gefinancierde rechtsbijstand verlenen.
Meer informatie
- Rb Den Haag 3 november 2021, ECLI:NL:RBDHA:2021:13506
- Opinie: Schuldregeling zonder afloscapaciteit: het kan!
- Achtergrondinfo voorlopige voorziening wsnp