Foto: josealbafotos Pixabay
Wat er aan vooraf ging
Gedaagde Y heeft een tijdlang in de woning van X gewoond. Partijen verschillen van mening over de vraag of sprake was van een huurovereenkomst of niet, maar dat is voor de beoordeling van deze zaak niet relevant. Y stond in de Basisregistratie Personen (BRP) ingeschreven op het adres van X .
Op 1 augustus 2022 is Y uit de woning vertrokken. Zij heeft haar inschrijving in de BRP op het adres van X niet ongedaan gemaakt. X is een procedure gestart bij de gemeente om die inschrijving ongedaan te maken. Op 7 maart 2023 heeft de gemeente bevestigd dat Y niet langer ingeschreven staat op het adres van X.
X is in 2023 aangeslagen voor gemeentelijke heffingen en waterschapsheffingen. Bij een aantal kostenposten is daarbij uitgegaan van een tweepersoonshuishouden, vanwege de inschrijving in de BRP van Y op het adres van X.
Vordering van X:
X stelt de volgende vordering in:
- gederfde huurinkomsten ad. € 3500, omdat zij (een deel van) haar woning van 1 augustus 2022 tot en met 7 maart 2023 niet heeft kunnen verhuren.
- 50% van de gemeentelijke heffingen over 2023, zijnde € 437,-;
- 50% van de waterschapslasten over 2023, zijnde € 143,78;
- vergoeding van de onkosten voor de procedure om X te laten uitschrijven uit het BRP op haar adres: € 1.000,-.
De totale vordering van X is dus € 5.080,71.
Beoordeling door de rechter
De rechter oordeelt allereerst dat het niet is komen vaststaan dat X een deel van haar woning zou hebben kunnen verhuren voor € 500,- per maand. Hetzelfde geldt voor de afspraak dat de gemeentelijke heffingen voor 50% zouden moeten worden betaald. Toch komt de rechter tot het oordeel dat Y een deel van de gemeentelijke heffingen en waterschapslasten moet betalen en wel om de volgende redenen.
2.11.
Dat Y zich niet heeft uitgeschreven uit de BRP per 1 augustus 2022, levert wel een onrechtmatige daad op van haar jegens X. Vast staat dat Y vanaf die datum niet meer in de woning woonde. Zij is verplicht om de inschrijving in de BRP actueel te houden en dus wijzigingen door te geven. Die verplichting heeft zij naar het oordeel van de kantonrechter ook tegenover X , omdat het handhaven van die inschrijving voor X als hoofdbewoner (financiële) gevolgen heeft. Omdat [gedaagde] degene was die zich moest uitschrijven (en dat eenvoudig kon), maar dat niet heeft gedaan, is deze onrechtmatige daad aan haar toerekenbaar.
2.12.
X heeft door het onrechtmatig handelen van Y schade geleden en die schade is het directe gevolg van het niet uitschrijven. De schade bestaat uit het verschil tussen de gemeentelijke heffingen en waterschapslasten die X in 2023 heeft moeten betalen en de bedragen die zij had moeten betalen als Y zich op tijd zou hebben uitgeschreven.
Vervolgens stelt de rechter vast dat het verschil in afvalstoffenheffing tussen een eenpersoons- en meerpersoonshuishouden € 58,60 bedraagt en dat X € 21,14 teveel aan waterschapslasten heeft moeten betalen.
De gevorderde vergoeding voor onkosten van € 1.000,- is volgens de rechter onvoldoende onderbouwd.
In totaal wordt € 79,74 toegewezen.
Naschrift
Interessant aan deze uitspraak is dat de rechter oordeelt dat het niet uitschrijven uit de BRP onrechtmatig is. Dit komt in de praktijk met regelmaat voor. Je kunt de gemeente vragen een onderzoek in te stellen en uiteindelijk zal dit tot uitschrijving leiden. Maar dit kan niet met terugwerkende kracht met als gevolg dat er schade kan zijn onstaan. Naast schade vanwege hogere afvalstoffenheffing en waterschapslasten, kun je ook denken aan het ontvangen van minder huurtoeslag.
Meer informatie