UWV houdt te beperkt rekening met kosten eigen woning

Vrij te laten bedrag
De beslagvrije voet wordt verhoogd met een deel van de woonkosten. Bij koopwoningen is echter onduidelijk wat aangemerkt mag worden als woonkosten. Het ligt voor de hand aan te sluiten bij de berekeningswijze van het 'vrij te laten bedrag' (vtlb) dat geldt voor de WSNP. Volgens het vtlb-rapport van Recofa moet rekening gehouden worden met: hypotheekrente, erfpacht, premie opstalverzekering, eigenaarsdeel OZB, polder en waterschapslasten en klein onderhoud. Met de aflossing van de hypotheekschuld en de premies voor een kapitaalverzekering wordt uiteraard geen rekening gehouden.
Betaling van hypotheekrente levert ook fiscaal voordeel op. Dit belastingvoordeel wordt niet in mindering gebracht op de woonkosten, maar moet als inkomen worden meegeteld en dus volledig in mindering worden gebracht op de beslagvrije voet.


UWV niet gebonden aan Recofa-methode
De Centrale Raad van Beroep (CRvB) heeft echter geoordeeld dat het UWV bij het berekenen van de beslagvrije voet niet gehouden is aan de Recofa methode. De Raad overwoog het volgende:
‘De Raad is van oordeel dat er geen gehoudenheid van appellant is om bij de berekening van de beslagvrije voet de Recofa-methode integraal toe te passen. De Recofa-rekenmethode is tot stand gebracht om in gevallen van schuldsanering van natuurlijke personen invulling te geven aan de wijze waarop de rechter-commissaris de bevoegdheid hanteert van artikel 295, derde lid, van de Faillissementswet om bij de vaststelling van het buiten de boedel te laten bedrag de beslagvrije voet als bedoeld in artikel 475d Rv te verhogen met een door hem te bepalen bedrag. De bevoegdheid van een rechter-commissaris om een nominaal bedrag vast te stellen en de totstandkoming van een methode ter invulling van die bevoegdheid leidt voor appellant (het UWV), als schuldeiser in een situatie waarin van schuldsanering in de zin van Titel III van de Fw geen sprake is, niet tot een verplichting om bij de berekening van de beslagvrije voet in het geval van betrokkene met een reserveringstoeslag van 5% rekening te houden.

Betrokkene verkeert als schuldenaar, buiten een situatie van schuldsanering, in een andere positie dan de schuldenaar op wiens verzoek de rechtbank toepassing van de schuldsaneringsregeling heeft uitgesproken. Zijn stelling dat het gelijkheidsbeginsel wordt geschonden als in zijn geval bij de berekening van de beslagvrije voet de reserveringstoeslag buiten beschouwing blijft, is onjuist. Van gelijke gevallen is immers geen sprake.’


Woonkosten omvat meer dan hypotheekrente
Onlangs kwam deze kwestie opnieuw aan de orde bij de CRvB. Het UWV had een vordering op betrokkene en had bij het vaststellen van de beslagvrije voet alleen maar rekening gehouden met de hypotheekrente. Namens betrokkene werden een groot aantal andere posten opgevoerd zoals premie opstalverzekering, eigenaarsdeel OZB, polder en waterschapslasten en klein onderhoud.
Op de zitting heeft de Raad aangegeven dat het UWV inderdaad niet gehouden is om de Recofa methode toe te passen bij het berekenen van de beslagvrije voet, maar er wel degelijk rekening moet worden gehouden met andere woonlasten bij het vaststellen van de beslagvrije voet, zoals hierboven aangegeven. Het is immers evident dat deze andere lasten er zijn en de kosten worden gemaakt. De CRvB heeft geen uitspraak gedaan omdat het UWV met betrokkene een schikking trof. Vast staat nu dat er weliswaar bij het vaststellen van de beslagvrije voet de Recofa methode niet hoeft te worden toegepast door bestuursorganen maar dat bestuursorganen w bij invordering van hun schulden de beslagvrije voet moeten vaststellen bij een koopwoning rekening moeten houden met meer woonlasten dan alleen de te betalen hypotheeklasten.


Meer informatie
- Achtergrondinfo beslagvrije voet en woonkosten